In memoriam
Mariette Cutler - van der Wegen
vrijdag 19 februari 2021
May the road rise up to meet you. May the wind always be at your back. May the sun shine warm upon your face, and rains fall soft upon your fields. And until we meet again, May God hold you in the palm of His hand.
Andreas Inderwisch
vrijdag 19 februari 2021
De hemel is weer een stukje mooier geworden nu Joop er niet meer is. Maar hier op aarde laat hij voor velen een leegte achter die maar moeilijk te vullen is. Met dankbaarheid denk ik terug aan de ontmoetingen die ik met hem mocht hebben. Steeds was hij belangstellend, bemoedigend en positief. Door Joop was een ontmoeting met de hemelse Vader nooit ver weg. We mogen met elkaar de Heer danken voor een weggeschonken priesterleven. De vruchten daarvan zullen nog jarenlang geoogst kunnen worden... Samen met Pierre zal hij een voorspreker zijn voor de gemeenschap.
Anne Savi
vrijdag 19 februari 2021
Pastoor Boers, ome Joop....
Geschrokken door zijn overlijden, maar dankbaar dat ik hem heb mogen kennen. Wat een fijne priester, voor mij in mijn jeugd en voor zovelen anderen!!
Ik bid dat hij mag rusten in Gods hemelrijk en voor troost voor zijn dierbaren die hij achterlaat.
Geschrokken door zijn overlijden, maar dankbaar dat ik hem heb mogen kennen. Wat een fijne priester, voor mij in mijn jeugd en voor zovelen anderen!!
Ik bid dat hij mag rusten in Gods hemelrijk en voor troost voor zijn dierbaren die hij achterlaat.
Vincent & Ine Kemme
vrijdag 19 februari 2021
Hier vanuit België, persoonlijk en als verantwoordelijken voor de gemeenschap in Vlaanderen, willen we de Nederlandse Emmanuelgemeenschap ons diepe medeleven betuigen met het overlijden van Joop. Wij koesteren de mooiste herinneringen aan hem, met name wat betreft de beginjaren van de gemeenschap in Nederland. Toen wij nog in Nederland waren en verantwoordelijk voor de jongerenweekends, tweede helft jaren tachtig, stonden de jongeren in de rij om bij hem het sacrament van de verzoening te ontvangen! We denken ook terug aan zijn grote bewondering voor pater Emiliano Tardiff, en zijn liefde voor de kleine Theresia van Lisieux. Helaas hebben we hem sinds onze verhuizing naar België minder vaak ontmoet, maar hij is nooit uit ons hart geweest. We bidden voor hem, dat hij moge rusten in vrede bij God en daar voor ons allen ten beste mag spreken.
Vincent & Ine Kemme
Vincent & Ine Kemme
Herbertine Buiting
vrijdag 19 februari 2021
Geschrokken las ik vanmorgen het bericht van het heengaan van deze bijzondere priester.
Wat een verlies!
Dankbaar dat ik hem heb mogen leren kennen. Spijt dat we elkaar niet vaker gesproken hebben. Gelukkig heb ik zijn boek in de kast staan.
Aan de gemeenschap Emmanuel veel sterkte gewenst en Gods troostende kracht.
Wat een verlies!
Dankbaar dat ik hem heb mogen leren kennen. Spijt dat we elkaar niet vaker gesproken hebben. Gelukkig heb ik zijn boek in de kast staan.
Aan de gemeenschap Emmanuel veel sterkte gewenst en Gods troostende kracht.
Birgitta de Jonge - van Daal
vrijdag 19 februari 2021
Lieve pastoor Boers,
In mijn pubertijd bad ik God: “Als er meer gelovige jongeren zijn, laat me er dan alstublieft mee in aanraking komen”. Op mijn 19e belandde ik in een pubertijdscrisis. Mijn zus Rita gaf me het advies Zuster Hedwig Vrensen te schrijven (novicemeesters bij de Trappistinnen in Berkel-Enschot). Zuster Hedwig gaf mij, op haar beurt, de raad om eens te informeren of ik geen vrijwilligerswerk zou kunnen doen bij de Stichting Getuigenis van Gods Liefde. En zo geschiedde.... Ik leerde Greet Jansen kennen en Anja. Een nieuwe wereld ging voor mij open dankzij de Gemeenschap Emmanuel. Het geloof was niet dood maar springlevend bij de jongerenweekenden. Een grote gebedsverhoring en zegen! Jou, lieve pastoor Boers, kwam ik voor het eerst tegen bij het kopieerapparaat. Je sprak tot mij als een liefdevolle vader en nam me mee voor een gesprekje. Je zei: “Je mag me altijd schrijven en dan probeer ik je binnen 2 dagen terug te schrijven.” Nou, en wat hebben we veel geschreven... Bijna 200 brieven. Je grapte weleens... “Hoeveel brieven waren het ook alweer?” Je hield het allemaal bij. Daarnaast kwam ik vaak bij je in Oisterwijk. Daarna bleven we regelmatig mailtjes en appjes sturen en bracht ik je bezoekjes. Je nam me bij de hand en leidde me door de stormen van het leven. Ik dank je voor al je bemoedigingen en wijze raadgevingen. Je noemde me “een lieveling van de Heer”. Ik zei: “Je wordt net zo oud als je moeder, 103 jaar.” Jij: “Nee, nee, dat ga ik niet redden.” Desondanks ben je toch maar mooi 93 jaar oud geworden. Ik ben dankbaar voor de 25 jaar dat ik je heb mogen kennen. Bij de jongerenweekenden leerde ik mijn man kennen. Samen met past. Wilmink trouwde je Marco en mij, we gingen graag samen met je naar de Chinees. Enkele jaren geleden heb je ons nieuwe huis nog ingezegend. “Doen jullie het boven maar zelf, want die trappen zijn te vermoeiend voor me”. Je werd toch wat ouder en heel graag luisterde ik de laatste jaren naar al je verhalen van vroeger. Biechten ging ook eenvoudiger... “Je bent zo puur, eigenlijk doe je niets verkeerd” en dan kreeg ik al de absolutie. Ik ging altijd vernieuwd, verfrist en opgewekt weer naar huis. Wat heb je me veel gegeven in al die jaren! Dat is niet te bevatten. Het is Gods genade geweest dat ik je heb mogen kennen. Ik voel nu vrede in mijn hart maar ga de appjes en bezoekjes heel erg missen en voel me een beetje ontheemd. Maar ik geloof dat we altijd een lijntje zullen houden naar elkaar. Je bent voor mij een Heilige. Dat zei ik ook weleens tijdens je leven. Dan zei je: “Nou, nou, nee hoor.” Maar nu ben je het zeker wel hoor! :-) Je bent Gods lieveling daarboven! Rust zacht lieve pastoor Boers.
Heel veel kracht, troost en bemoediging wens ik iedereen toe die pastoor Boers dierbaar was.
Ik ga je missen....
liefs,
Birgitta
In mijn pubertijd bad ik God: “Als er meer gelovige jongeren zijn, laat me er dan alstublieft mee in aanraking komen”. Op mijn 19e belandde ik in een pubertijdscrisis. Mijn zus Rita gaf me het advies Zuster Hedwig Vrensen te schrijven (novicemeesters bij de Trappistinnen in Berkel-Enschot). Zuster Hedwig gaf mij, op haar beurt, de raad om eens te informeren of ik geen vrijwilligerswerk zou kunnen doen bij de Stichting Getuigenis van Gods Liefde. En zo geschiedde.... Ik leerde Greet Jansen kennen en Anja. Een nieuwe wereld ging voor mij open dankzij de Gemeenschap Emmanuel. Het geloof was niet dood maar springlevend bij de jongerenweekenden. Een grote gebedsverhoring en zegen! Jou, lieve pastoor Boers, kwam ik voor het eerst tegen bij het kopieerapparaat. Je sprak tot mij als een liefdevolle vader en nam me mee voor een gesprekje. Je zei: “Je mag me altijd schrijven en dan probeer ik je binnen 2 dagen terug te schrijven.” Nou, en wat hebben we veel geschreven... Bijna 200 brieven. Je grapte weleens... “Hoeveel brieven waren het ook alweer?” Je hield het allemaal bij. Daarnaast kwam ik vaak bij je in Oisterwijk. Daarna bleven we regelmatig mailtjes en appjes sturen en bracht ik je bezoekjes. Je nam me bij de hand en leidde me door de stormen van het leven. Ik dank je voor al je bemoedigingen en wijze raadgevingen. Je noemde me “een lieveling van de Heer”. Ik zei: “Je wordt net zo oud als je moeder, 103 jaar.” Jij: “Nee, nee, dat ga ik niet redden.” Desondanks ben je toch maar mooi 93 jaar oud geworden. Ik ben dankbaar voor de 25 jaar dat ik je heb mogen kennen. Bij de jongerenweekenden leerde ik mijn man kennen. Samen met past. Wilmink trouwde je Marco en mij, we gingen graag samen met je naar de Chinees. Enkele jaren geleden heb je ons nieuwe huis nog ingezegend. “Doen jullie het boven maar zelf, want die trappen zijn te vermoeiend voor me”. Je werd toch wat ouder en heel graag luisterde ik de laatste jaren naar al je verhalen van vroeger. Biechten ging ook eenvoudiger... “Je bent zo puur, eigenlijk doe je niets verkeerd” en dan kreeg ik al de absolutie. Ik ging altijd vernieuwd, verfrist en opgewekt weer naar huis. Wat heb je me veel gegeven in al die jaren! Dat is niet te bevatten. Het is Gods genade geweest dat ik je heb mogen kennen. Ik voel nu vrede in mijn hart maar ga de appjes en bezoekjes heel erg missen en voel me een beetje ontheemd. Maar ik geloof dat we altijd een lijntje zullen houden naar elkaar. Je bent voor mij een Heilige. Dat zei ik ook weleens tijdens je leven. Dan zei je: “Nou, nou, nee hoor.” Maar nu ben je het zeker wel hoor! :-) Je bent Gods lieveling daarboven! Rust zacht lieve pastoor Boers.
Heel veel kracht, troost en bemoediging wens ik iedereen toe die pastoor Boers dierbaar was.
Ik ga je missen....
liefs,
Birgitta
Wendy
donderdag 18 februari 2021
Lieve ome Joop, er is niemand die meer impact gehad heeft op mijn leven dan u. U was het die me door mijn pubertijd getrokken heeft. Als ik boos of verdrietig was: ik kon altijd bij u terecht. U heeft mij gedoopt, was mijn biechtvader, heeft mijn huwelijk ingezegend, mijn kinderen gedoopt, was er ook op latere leeftijd voor me. Ik ging altijd bij u weg met een schoon hart en geweten, voelde me geliefd door God, gezien & gehoord. Door u zag en voelde ik Gods liefde voor mij. Ik ben u daar eeuwig dankbaar voor. Dank u wel voor alles wat u voor me gedaan hebt: het luisterend oor, de vergeving, bemoediging! In de hemel is het nu feest! Zo fijn te weten dat het leven, uw leven, hier niet ophoudt. Until we meet again ??❤️
Marian Willems
donderdag 18 februari 2021
Samen naar de Chinees in Waalre als huwelijkscadeau. Hartverwarmende berichten op mijn verjaardag.
Wat een fijne man is van ons heen gegaan.
Wat een fijne man is van ons heen gegaan.
Charlotte Groenhout
donderdag 18 februari 2021
Lieve Pastoor Boers, grote vriend, mijn maatje, wat konden wij genieten samen en praten over het leven. U was trots op mij, op mijn werk, op mijn “zijn wie ik ben”. In Udenhout doopte u mij, verbonden aan de Heer en aan elkaar. U leerde mij veel, nam mij mee, vaak ook in het ochtendgebed en wist mij ook door zware en vervelende tijden heen te leiden. Uw verhuizing van Aalst-Waalre naar Eindhoven, de etentjes bij de Chinees en later de slibtongetjes eten bij VdV, ik neem ze met mij mee. Gelukkig hebben we samen uw nieuwe kamer nog in kunnen wijden, met mijn schilderij, die een prominente plek in uw halletje kreeg. We hebben gelachen, genoten, gepraat over mijn moeder, u sprak met mijn vader, wat was het fijn! We spraken over het voorjaar, samen naar buiten, koffie onder de boom, etentje met mijn vader erbij, genieten. En nu, nu ben ik verdrietig, heel verdrietig, want ik ben mijn lieve, oude vriend kwijt, waar ik trots op ben en die ik dankbaar ben om alles wat hij mij geleerd en gegeven heeft! Dat u moge rusten in vrede en ik weet dat u altijd in mijn buurt blijft.
Mijn medeleven gaat ook uit naar de familie en zijn dierbaren, waar hij altijd vol trots over sprak.
Mijn medeleven gaat ook uit naar de familie en zijn dierbaren, waar hij altijd vol trots over sprak.
Jetty Schmitz-Gosenson
donderdag 18 februari 2021
Ik ben dankbaar voor de vele jaren dat ik samen met mijn overleden echtgenoot
Hans Schmitz, Joop Boers al vanaf het begin van de emmanuelgemeenschap-nederland
heb leren kennen als een geweldige priester en medemens.
Dat hij mag rusten in vrede.
Hans Schmitz, Joop Boers al vanaf het begin van de emmanuelgemeenschap-nederland
heb leren kennen als een geweldige priester en medemens.
Dat hij mag rusten in vrede.
25 condoleances